Over Stroomuitval, Complotdenken en Preppers

Maandag brachten we mijn vriendin B. naar de luchthaven. We zaten ruim in de tijd, dus verlieten we tijdelijk de snelweg ter hoogte van Tocha, voor een laatste gezamenlijke koffie, aan het strand in plaats van langs de rijbaan. Dat liep even anders…

Koude koffie?

De dame van de strandtent meldde ons dat er geen electriciteit was, dus we konden iets kouds drinken, dat was het wel zo’n beetje.

Toen we aanstalten maakten om dan maar naar een andere tent te verkassen waar we wél koffie zouden krijgen, diste ze een ongeloofwaardig verhaal op over totale stroomuitval in Spanje, Portugal en Frankrijk.

Ik moet bekennen dat ik in eerste instantie dacht dat ze een sensatieverhaal of een complottheorie de wereld in slingerde. Het leek me allemaal erg onwaarschijnlijk… maar ze zei ook iets over de oorlog in de Oekraine en daar schrok ik van.

Wat doe ik als ik niet weet hoe het zit?

Ik pak mijn telefoon en vraag het aan Google.

Helaas, de zoekfunctie laadde niet, en de rest van mijn ‘externe hersens’ was ook niet benaderbaar. De mail ververste niet, geen van mijn apps werkte, ik moest aan mijn informatie zien te komen op de ouderwetse manier, door met mijn omgeving te praten.

Al snel bleek, dat de informatie van de strandtent-dame klopte. Het hele Iberisch schiereiland zat zonder stroom. De ‘hamsterreflex’ werd direct getriggerd, onmiddellijk ontstonden er rijen bij benzinepompen en in winkels.

Wij hadden zondagavond de auto toevallig volgetankt, dus over de rijen bij de pomp kon ik lacherig doen, ik voelde nog geen enkele druk.

Totdat ik me realiseerde dat ik geen cash geld op zak had…

Al jaren lach ik mijn vaders commentaar op mijn cashloze bestaan weg en toen de bank ons afgelopen december ineens mededeelde dat we allemaal cash op zak moesten hebben voor een eventuele cyberaanval, snoof ik minachtend en ging door met waar ik mee bezig was.

Ik betaal bijna alles met mijn telefoon, waar ik in 1 wallet verschillende kaarten bij elkaar heb, zodat mijn uitgaven direct gerubriceerd zijn.

Alleen als ik naar de markt ga in Portugal of Griekenland, dan loop ik vantevoren even langs een pinautomaat. En dat had ik nu al dagen niet gedaan…

Dus toch maar bij de eerstvolgende knetterdrukke benzinepomp langs de snelweg gestopt, om geld te pinnen nu het nog kon!

Mijn vriendin wisten we op tijd op het vliegveld van Porto te krijgen, wonder boven wonder vertrok haar vlucht wel.

Op de terugweg naar Lousã begon P. te plannen – ik was doodop dus mocht/moest direct naar bed, hij zou naar de winkel gaan voor in ieder geval water, brood, soep en batterijen.

Mijn aanvankelijke reactie was weer lacherig maar ergens voelde ik ook dat dat niet helemaal klopte.

Want intussen werd me duidelijk dat ik totaal niet voorbereid ben op langdurige stroomuitval.

En hoewel ik weiger om vanuit angst mijn leven in te richten , hebben de preppers op deze wereld hun zaakjes een stuk beter voor elkaar dan ik op een doorsnee maandagmiddag…

• we hadden geen cash geld,
• heel toevallig wel een volle tank, maar vaak rijden we tot de laatste 20 km,
• geen batterijen in huis,
• eigenlijk geen water of voedselvoorraad in huis, behalve spullen in de koelkast, die heel snel bederven als de koelkast niet aan staat.

Verder ben ik compleet hulpeloos zonder wifi

Ik had een werk deadline die ik met een beetje pech zou missen, zonder dat ik mijn opdrachtgever op de hoogte kon stellen want mijn telefoon stond onvrijwillig in een soort vliegtuigstand!

Ook kon ik niet bij mijn open staande forex trades, en ik had nog niet overal een Stop Loss en een Take Profit gezet…. arrrggghhh!!!

De buren kwamen met het slechte nieuws dat het wel 2 tot 4 dagen kon duren voordat de stroomvoorziening weer echt hersteld was, wat me dikke stress opleverde.

Gelukkig zijn we nog niet helemaal gasloos hier – we hebben een elektrische oven en kleine kookplaat, maar ook een fornuis op butagas – dus koken zou lukken.

P. kwam terug uit de winkel zonder brood, water, en batterijen, want dat was allemaal al op, maar hij had creatief geshopt dus in die paar dagen zouden we echt niet verhongeren.

Zo plotseling als de stroomstoring begon, was hij ook weer over.

Om half 10 ‘s avonds begon de hele buurt te juichen, en de koelkast te zoemen. De kaarsen die we hadden klaargelegd hebben we maar laten liggen, en batterijen hebben we alsnog gehaald!

Ik ben benieuwd… Ben jij beter voorbereid op een stroomstoring? Heb je cash geld, batterijen, een noodvoorraad aan voedsel en niet te vergeten extra WC papier?